Pamja fizike është gjëja e parë me të cilën vërejmë një person dhe në bazë të së cilës e klasifikojmë në një kategori të caktuar. Nëse pamja fizike e atij personi është e ndryshme nga e jona, ne krijojmë menjëherë imazhe të caktuara në kokën tonë. Ndryshe nga të rriturit të cilët duhet të kenë fituar tashmë një nivel të caktuar të mirësjelljes, fëmijëve ende nuk u mësohet ai bonton.
Nëse fëmijët ia ngulin sytë ose ofendojnë një person tjetër me pyetjet e tyre, ju si prindër keni për detyrë të reagoni
Kjo përfshin bontonin bazë për aftësinë e kufizuar, për mënyrën se si fëmijët duhet të sillen kur takojnë dikë me aftësi të kufizuara ose ndonjë veçori tjetër të jashtme që ngjall kureshtjen e tyre.
Nuk ka rregulla të qartaa dhe të shpejta që mund t’ua mësoni fëmijëve tuaj, por ka praktika më të mira që prindërit duhet të marrin parasysh, si dhe ato që duhet të shmangin. Këtu janë disa prej tyre:
Shikimi është në rregull, shikimi i vrazhdë nuk është
Që njerëzit t’ua ngulin sytë është pjesë e pafat e jetës për kaq shumë njerëz me aftësi të kufizuara. Kështu që ndihmoni fëmijën tuaj të kuptojë ndryshimin midis kontaktit me sy dhe shikimit me ngulm, që është me të vërtetë një aftësi themelore.
Inkurajoni pyetjet
Fëmijët janë kuriozë dhe prindërit nuk duhet të ndihen të detyruar të përpiqen të luftojnë ose frenojnë atë instinkt kur bëhet fjalë për paaftësinë. Nëse fëmija juaj ka një pyetje se përse një person tjetër duket ose sillet në një mënyrë të caktuar, mos e ndaloni atë të pyesë. Ndalimi ose tërheqja e një fëmije i mëson atij se është tabu të flasësh për aftësi të kufizuara ose dallime të tjera. Po kështu, të pretendosh të mos vëresh dallime fizike ose paaftësi dërgon mesazhin se nuk ndihesh rehat.
Mos mendoni se është detyrë e dikujt tjetër të edukojë fëmijën tuaj
Ndërsa prindërit duhet t’i mësojnë fëmijët e tyre se është në rregull të bëjnë pyetje me respekt, ata duhet të dinë gjithashtu se është krejtësisht e pranueshme që personi tjetër të refuzojë të përgjigjet ose të mos përfshihet plotësisht në bisedë dhe kjo duhet respektuar. Është e rëndësishme t’i mësoni fëmijës tuaj, por mos e bëni këtë përpara një personi me aftësi të kufizuara.
Punoni me fëmijët në shtëpi
Është e rëndësishme që prindërit t’i mësojnë fëmijët e vegjël për aftësinë e kufizuar, dhe një nga pikat e thjeshta është të eksplorojmë së bashku “gjuhën” e aftësisë së kufizuar. Një drejtim i mirë është të huazoni disa libra që mund t’ju ndihmojnë të komunikoni jetën e njerëzve me aftësi të kufizuara me fëmijët tuaj, sepse mund të mos jeni të sigurt se si ta përcillni vetë mesazhin më mirë.
Nëse fëmija juaj thotë ose bën diçka fyese, reagoni
Kjo është ndoshta mjaft e qartë, por ia vlen të thuhet: Nëse fëmija juaj i bën pyetje ose i thotë diçka fyese ose të vrazhdë një personi me aftësi të kufizuara, pavarësisht nga qëllimi i tij, është absolutisht detyra juaj si prind të ndërhyni. Nëse i heshtni ose i tërhiqni, kjo nuk është një zgjidhje e mirë. Mund të jetë mjaft e thjeshtë. Nëse fëmija juaj ka bërë një pyetje të vrazhdë, thuajeni. Atëherë mund të thoni diçka si: “Më falni, nuk kemi pasur rastin të flasim ende për këtë. Shpresoj se nuk të kemi lënduar”./DG/Dijasot.com