Për disa fëmijë, nota e keqe paraqet fatkeqësi të përmasave të mëdha me pasoja të pakthyeshme. Ndërsa të tjerët janë gati të shtiren sikur asgjë nuk ka ndodhur, duke imagjinuar se vlerësimi ka marrë krahë dhe
ka fluturuar nga ditari ose se ditari është djegur përgjithmonë.
Nuk ka dyshim se pavarësisht nga mënyra se si fëmija e pranon notën e keqe, një moment i tillë është stresues për të.
Stresi është reagim negativ emocional që ndodh kur një person vlerëson se është përballur me një situatë që e kërcënon fizikisht ose psikologjikisht. Stresi shoqërohet me ndjenja negative, por jo gjithmonë është negativ. Stresi mund të jetë edhe pozitiv, për shembull kur fitojmë llotarinë ose kur martohemi me personin e dashur.
Stresi është “universal” dhe prek të gjitha moshat, por pak prindër janë të vetëdijshëm se edhe fëmijët e tyre përjetojnë stres. Stresi tek fëmijët mund të jetë rezultat i situatave të panjohura dhe të pakëndshme,
pritshmërive shumë të larta të prindërve, dështimit në shkollë ose problemeve me miqtë. Roli i prindërve në reduktimin e stresit tek fëmijët është të tregojnë mirëkuptim dhe mbështetje.
Ka mënyra të ndryshme në të cilat fëmijët përballen me stresin, dhe ato varen nga situata, nga personi dhe nga mënyra se si personi e percepton situatën.
Reagimi më i zakonshëm i fëmijëve ndaj stresit është zemërimi, e qara dhe reagime të ngjashme emocionale të cilat nëse zgjasin për një kohë të shkurtër nuk duhen parandaluar. Duhet t’i tregojmë fëmijës se e kuptojmë se si ndihet. Disa fëmijë duket se e pranojnë notën e keqe dhe dështimin me qetësi të plotë. Kjo ndodh kur fëmija përpiqet të bëjë diçka për një kohë të gjatë dhe përjeton vetëm dështim.
Pas një kohe, fëmija do të arrijë në përfundimin se nuk ia vlen përpjekja, sepse rezultati është gjithmonë i njëjtë. Ka edhe fëmijë që shmangin përballjen me dështimin dhe ikin në botën e imagjinatës. Prindërit e tyre zakonisht i kushtojnë shumë rëndësi suksesit të fëmijës në shkollë, duke lënë pas dore cilësitë dhe vlerat e tjera të fëmijës.
Reagimi më i suksesshëm dhe më i mirë ndaj një note të keqe është mësimi. Mësimi është mënyra e vetme për të korrigjuar një notë të keqe. Është e rëndësishme që fëmija të besojë se gjithçka
mund të mësohet nëse bëhet përpjekje e mjaftueshme. Kur një fëmijë merr notë të keqe, situata duhet parë nga të gjitha anët, përfshirë ato pozitive.
Një vlerësim negativ është diçka e keqe, por nuk është tragjedi. Nëse e shihni çdo notë negative të fëmijës tuaj si fatkeqësi, fëmija juaj do të frikësohet dhe do të përpiqet t’ju fshehë informacionin për notën e keqe. Mundohuni të gjeni anën e mirë (është e vështirë, por e realizueshme) në një notë të keqe. Ndonjëherë është më mirë të marrësh një dhe pastaj të mësosh mirë materialin, sesa të marrësh një dy dhe të mos mësosh kurrë plotësisht atë që nevojitet.
Notat e mira nuk janë treguesi i vetëm që fëmija juaj është i mirë, ai ka edhe vlera të tjera. Ndihmojeni fëmijën tuaj të ndërtojë një sistem vlerash, ku suksesi në shkollë nuk është vlera qendrore dhe e vetme.
Mënyra se si fëmija shpjegon dështimin e tij është e rëndësishme. Disa fëmijë marrin nota të këqija sepse nuk mësojnë mjaftueshëm ose nuk mësojnë rregullisht. Shprehitë e punës janë shumë të rëndësishme për
të arritur sukses në shkollë. Prandaj, duhet të flisni me fëmijën dhe t’i shpjegoni nevojën e mësimit të rregullt dhe ta paralajmëroni se çfarë do të ndodhë nëse ai vazhdon të mësojë në mënyrë të parregullt.
Këtu janë disa këshilla praktike se si të mësoni më mirë:
Që në fillim të shkollës, fëmija duhet të mësojë se si të krijojë një plan mësimor, sepse mësimi më i suksesshëm është i shpërndarë në kohë. Nëse fëmija duhet të studiojë disa lëndë gjatë një dite, është mirë të fillojë me atë më të vështirën ose më pak interesanten.
Fëmijës duhet t’i sigurohen kushte për të mësuar dhe të ndihmohet të mësojë të përqendrohet.
Është mirë ta ndihmojmë fëmijën të fitojë shprehinë e të nxënit aktiv duke krijuar një strukturë mësimi, pra një strukturë hierarkike. Është gjithashtu shumë e dobishme të shkruani shënime pas çdo seksioni të lexuar.
Në mënyrë që të mësuarit të jetë një përvojë e këndshme, fëmija duhet të mësojë teknikën e vetëshpërblimit. Periudha e shkollës fillore është periudha kur formohen themelet e personalitetit dhe gjithçka që përjeton një fëmijë në atë periudhë është jashtëzakonisht e rëndësishme për vetëbesimin dhe imazhin e tij për veten. Fëmijët marrin njohje dhe reagime nga prindërit dhe të rriturit që luajnë një rol të rëndësishëm në jetën e tyre. Një prind që lavdëron dhe pranon punën dhe përpjekjet e fëmijës së tij zhvillon një ndjenjë të vetëvlerësimit dhe produktivitetit tek fëmija. Ndërsa një prind që kritikon dhe ndëshkon fëmijën e tij bën që fëmija të dyshojë në veten dhe aftësitë e tij dhe të ndihet më pak i vlefshëm. Çdo sukses rrit probabilitetin e një suksesi tjetër. Jo më kot thuhet se nuk ka motiv më të mirë se suksesi i arritur./DG/Dijasot.com