Pjesa e parë është periudha midis vitit të parë dhe të pestë të jetës së fëmijës. Gjatë kësaj periudhe, prindërit duhet t’i trajtojnë fëmijët e tyre “si mbret apo mbretëreshë” . Nuk rekomandohet ndalimi i fëmijëve nga asgjë apo ndëshkimi fizik i tyre. Në këtë moshë, fëmijët janë kureshtarë, aktivë dhe të gatshëm për të eksploruar botën. Dhe duke qenë se nuk kanë përvoja të mëparshme nga të cilat mund të mësojnë, nuk janë mjaft të pjekur për të nxjerrë përfundime logjike.
Prandaj, nëse bëjnë diçka të gabuar ose të rrezikshme, nuk duhet të bërtisni, prindërit duhet të duken dhe të tingëllojnë të frikësuar dhe ta kthejnë vëmendjen në diçka tjetër. Fëmijët e kësaj moshe përdorin emocionet për të kuptuar. Nga ana tjetër, nëse fëmijët janë të mbimbrojtur ose gjithçka mbrohet kundër tyre, ekziston mundësia që fëmija të mësojë vetëm të zbatojë rregullat, pa menduar për veprimet.
Nga 5 deri në 10 vjet
Kjo është faza e dytë dhe kjo periudhë është krejtësisht e ndryshme nga e para. Prindërit duhet ta trajtojnë fëmijën “si skllav”. Natyrisht, pa qenë i pasjellshëm apo i keq. Në këtë periudhë zhvillohet inteligjenca dhe të menduarit logjik dhe formohet baza e personalitetit të ardhshëm.
Prindërit duhet të vendosin qëllime të ndryshme por realiste për fëmijën. Gjithashtu, ata duhet të kontrollojnë mënyrat në të cilat fëmija përpiqet të arrijë qëllimet. Gjithashtu, si dhe ta mësojmë se çdo veprim ka pasoja, si dhe të jetë i gatshëm për të njëjtat nëse nuk i arrin qëllimet e tij. Në këtë mënyrë, fëmija do të mësojë se ai është përgjegjës për veprimet e tij. Tibetianët besojnë se nëse faza e parë vazhdon në këtë moshë, fëmija do të mbetet fëmijëror dhe nuk do të jetë në gjendje të marrë përgjegjësinë për sjelljen e tij.
Nga 10 deri në 15 vjet
Në vitet e adoleshencës, është e rëndësishme të flisni me fëmijët si të barabartë. Fëmija duhet të ketë mundësinë të thotë atë që mendon dhe ndjen. Në këtë periudhë të jetës rekomandohet që të kërkoni këshilla nga fëmija, por edhe ta inkurajoni atë të jetë i pavarur. Me këshillat e prindërve, por jo urdhrat apo ndalesat, fëmija do të formojë me sukses mendimin e tij. Ndalimet gjatë kësaj periudhe do të përkeqësojnë marrëdhëniet midis prindërve dhe fëmijëve, kështu që ata mund të ekspozohen ndaj disa situatave të rrezikshme. Nga ana tjetër, mbrojtja e tepërt krijon një person të pasigurt i cili do të jetë i varur nga mendimet e njerëzve të tjerë.
Më i vjetër se 15
Në këtë periudhë, personaliteti i fëmijës formohet plotësisht dhe pikërisht atëherë fillojnë të shihen rezultatet e asaj që është bërë në vitet e mëparshme. Nëse prindërit kanë ndjekur të gjitha këshillat për fazat e mëparshme, fëmija tani duhet të jetë i pavarur, të respektojë prindërit dhe të gjithë rreth tij.
Pasojat shkurtimisht
Nëse një fëmijë është i frenuar deri në moshën pesë vjeçare, iniciativa e lindur, veprimtaria, interesi për jetën dhe intelekti i tij do të mbyten. Do të krijohet një person që do të bindet pa diskutim dhe pa u menduar, ose më mirë do të bëhet një viktimë e lehtë e ngacmuesit. Duke u përshtatur pas moshës pesë vjeçare, fëmija do të mbetet infantil, dhe si rrjedhim i paaftë për të punuar. Mbrojtja pas moshës 10 vjeçare do ta bëjë fëmijën të pasigurt dhe të varur nga shokët më të pavarur. Mungesa e respektit pas moshës 15 vjeçare mund të rezultojë në largimin e fëmijës sa më shpejt që të krijohet mundësia, sepse ai nuk do t’ju falë kurrë për mosrespektimin e tij./DG/Dijasot.com