Tingëllon e njohur? Të gjithë të rriturit janë të prirur ndaj ndjenjave të pendimit; në mësimdhënie është shkaku kryesor i mungesës së ekuilibrit punë-jetë. Të gjithë të tjerët punojnë shumë në shkollë ose pritet prej tyre. Është e vështirë t’i thuash shefit tënd se nuk kishe kohë për të përfunduar prezantimin në Power Point për takimin sepse nuk kishe kohë, kështu që përpiqesh ta përfundosh gjatë pushimit ose drekës, apo edhe kur jeni përpara klasës. Puna juaj është e pëson sepse nuk keni kohë për të bërë gjërat që keni dashur të bëni në punë. Jeta juaj në shtëpi e pëson, sepse bëni atë që dëshironi të bëni në punë.
Kur isha arsimatr, gruaja ime dilte shpesh vetëm me pjesën tjetër të familjes ose me miqtë, sepse nuk kisha kohë dhe kjo vazhdonte me vite. Jam përpjekur t’i kënaq të gjithë në punë, por jo në shtëpi. Mendova se gruaja ime do t’i kuptonte të gjitha këto. Dhe ajo e kuptoi, por vetëm Zoti e di se si arriti ta përballonte këtë.
Ndërsa rritni standardet tuaja të mësimdhënies, filloni t’u bëni të tjerëve atë që ju kanë bërë juve, dmth. i delegoni përgjegjësinë te të tjerët. U caktoni detyra kolegëve dhe nxënësve, ndërsa eprorët ju bëjnë të njëjtën gjë dhe cikli vazhdon.
Se si ta balancojë jetën e punës dhe atë private? Chris Hunt ju jep 10 këshilla:
1. Bëjeni orarin e prioriteteve. Bëni një listë të gjërave që janë të rëndësishme dhe vendosni se kur do t’u kushtoni pak kohë atyre. Kjo nuk është vetëm një listë pune, edhe interesat tuaja janë pjesë e prioriteteve tuaja. Kjo do t’ju ndihmojë të vendosni nëse është më e rëndësishme për ju që ta çoni fëmijën tuaj në kinema apo ta përgatisni mësimin më në detaje sepse keni vizitë nga drejtori.
2. Tregojuni njerëzve me vendosmëri dhe mirësjellje se nuk keni kohë ose nuk jeni në gjendje të bëni diçka në punë. Mund të jetë drejtori apo edhe klasa juaj. Të dyja palët do t’ju respektojnë për të qenë të sinqertë. Drejtorët nuk janë të emocionuar me ata që gjithmonë thonë “po”, po janë thjesht mirënjohës që dikush është i gatshëm të bëjë punën shtesë. Ndonjëherë është vërtet e vështirë të thuash “jo”, kështu që nëse e dini se do t’ju duhet ta thoni këtë, praktikojeni fjalimin paraprakisht dhe qëndroni konsistent. Hera e parë do të jetë më e vështira, por gjithmonë mund t’i ofroni ndihmë një herë tjetër.
3. Lini pak kohë çdo javë vetëm për veten tuaj. Nuk keni nevojë të bëni diçka aktive si vrapimi (edhe pse do të ishte mirë për të nxitur endorfinën që do t’ju bëjë të ndiheni më mirë). Ndoshta do të keni dëshirë të meditoni, të lexoni një libër ose thjesht të uleni dhe të vetëm të shikoni për një orë.
4. Mos harroni, ju mund të kënaqeni në shkollë, por shkolla është puna juaj. Është mirë që ju kënaqeni me punën tuaj, që do të thotë se nuk do ta urreni gjithë kohën që investoni në aktivitete shtesë. Por nëse vazhdoni të bëni shumë përpjekje shtesë, do të filloni ta urreni, dhe po ashtu edhe njerëzit përreth jush. Po kështu, do të digjeni shpejt. Truri juaj është si bankë; merrni shumë prej saj pa depozituar fonde dhe së shpejti do të ndjeni mungesën e fondeve. Trupi juaj do t’ju tregojë se jeni të stresuar.
5. Zëvendësoni tekstin dekurajues në kokën tuaj me një tekst pozitiv. Ndoshta po i thoni vetes: “Nëse nuk e përfundoj këtë vlerësim, nuk do të mund të dal me miqtë e mi gjatë fundjavës.” në vend të kësaj, ju mund të thoni, “Unë do të përfundoj vlerësimin dhe do të telefonoj miqtë e mi tani.” Gjithashtu, nëse jeni të rrethuar nga zëra negativë, distancohuni prej tyre. Njerëzve u pëlqen të ankohen dhe të gjithë duhet të shfryjnë ndonjëherë, por mos e rrethoni veten me ankues, ata do t’ju shkatërrojnë plotësisht disponimin.
6. Jetoni në të tashmen, jo në të ardhmen. Nervozizmi për të ardhmen është një nga shkaqet kryesore të stresit. Ne të gjithë mund të kalojmë orë të tëra duke menduar “po sikur?”; është më mirë të përqendroheni në gjëra që janë reale dhe të vërteta, jo në gjëra që nuk mund t’i përcaktoni apo ndikoni.
7. Flisni me njerëzit që ju besoni për situata apo probleme të caktuara që ju pushtojnë. Është gjithmonë dikush në punë, një mësues tjetër që do t’ju dëgjojë, do t’ju kushtojë kohë dhe do të jetë në anën tuaj. Terapitë e bisedës janë të shkëlqyera nëse keni mundësinë të flisni me llojin e duhur të personit. Shpesh nuk keni nevojë për këshilla, vetëm për dikë që do t’ju dëgjojë. Kujdes nga luajtja e rolit të viktimës: shihni këshillën 8.
8. Lëre rolin e viktimës; jeta dhe puna juaj janë përgjegjësia juaj. Vendosni se çfarë opsionesh keni. Njerëzit që priren të luajnë rolin e viktimës mendojnë se nuk kanë zgjidhje tjetër. Gjithkush ka gjithmonë një zgjedhje, pavarësisht se sa e vështirë mund të duket situata në shkollë në një moment të caktuar. Gjëja e parë që duhet të bëni është të ndryshoni mentalitetin tuaj nga: “Vërtet nuk është e drejtë dhe nuk kam kohë” në “Çfarë opsionesh kam?”. Shpesh është kaq e thjeshtë të ndryshosh gjithçka për mirë. Keni ndërmarrë një nga një sërë hapash pozitivë.
9. Mos u mërzitni për gjërat e vogla. Skajet në ekranin tuaj janë të shtrembëruara – po çfarë? Nuk do t’i privojë fëmijët nga mësimi. Koha e mësimdhënies është e çmuar, prandaj përdorni të gjitha burimet dhe mjetet ndihmëse që keni në dispozicion. Ndani planet dhe burimet, përdorni ngjitëse dhe pulla dhe bëjeni kohën tuaj në klasë sa më argëtuese të jetë e mundur. Mos harroni pse keni dashur të filloni këtë punë. Mendoni përsëri për sukseset dhe studentët që në të cilët keni ndikuar.
10. Shkëputeni nga politika dhe thashethemet në sallë. Kjo ju humb kohën dhe është kryesisht negative dhe joproduktive. Gjykoni vetë personalitetet./DG/DijaSot
Chris Hunt ka kaluar 33 vjet në arsim si mësues, drejtor dhe asistent. Tani praktikon psikoterapi me interes të veçantë për atë që i motivon apo demotivon njerëzit në vendin e punës. Ka kaluar tre vitet e fundit duke zhvilluar biznesin e tij, i cili bazohet në aftësimin e njerëzve që të përballen me emocionet. Ai gjithashtu drejton faqen e internetit Stresi në mësim (Stress in Teaching) dhe ka shkruar një libër mbi këtë temë.